woensdag 10 november 2010

Eenzame drinker pur sang

De eenzame drinker ten voeten uit. Een mager verlichte kamer, beklemmende schemering, een kromgebogen man op de bank, slechts gekleed in blauwe slip en blauw t-shirt. De lange magere benen op de harde marmeren vloer. Het beeld van de bekende puinhoop, tafel van de bank geschoven en voor de bank de vloerasbak. De borrel, berenburg (herfstdrank) voor driekwart leeg. Lege flessen cola her en der. Post her en der, veelal ongeopend. Triest beeld.
De achterdeur zit dicht. Eerst klopte ik voor, geen enkele reactie, maar ik denk dat hij mij wel aan heeft zien komen rijden. Ik heb pal voor deur geparkeerd na even eerst langs te zijn gereden. Achteruit rijdend ingeparkeerd. Ik klop daarna flink op achterdeur en dan komt Paultje in de benen.
`ja`, zegt hij nadat hij al waggelend de voordeur had bereikt. `Wie ben je' Martin.... `ken ik niet` en hij maakt aanstalten om de voordeur dicht te doen. Martin van Tactus alsof deze laatste toevoeging Paultje op andere gedachten kon brengen. Tactus, je weet wel.....
Wazig blik, `nou kom dan maar.......` Ik ben weleens gastvrijer onthaald.
Paultje zakt neer op de bank, scheef, het ruikt in de woning. Zet na enkele minuten de fles aan zijn mond. Tv staat aan op ZDF. Paultje ziet er wat opgezwollen uit.
`Wat heb jij voor mij gedaan`, kijkt mij indringend aan. Zal hij opstaan om zijn ernstig uitgesproken woorden fysiek te gaan onderbouwen?
Ik probeer gesprek aan te gaan. Bedoelt hij nu? Paultje bedoelt van alles , maar krijgt dit niet onder woorden gebracht. Paultje zegt dat ik voor hem een onderkomen zou verzorgen, bij begeleid wonen of weet hij veel, maar ik zou het in orde maken. En heb ik een huis? Nee, ik heb geen vervangende woonruimte.
Gesprek gaat niet echt een kant op. Langzaam zakt Paultje weg in slaap.
Uiteindelijk kiest hij ervoor kom naar bed te gaan en ik help hem in bed, trekt dekbed over hem heen omdat dit hem niet lukt. In de slaapkamer ook vies, vooral erg vies. Braaksel, ontlasting(?) op de grond. Pogingen zijn gedaan om dit op te ruimen, maar dit is mislukt. Mop emmer staat half er over heen. Het ruikt penetrant naar urine.
`Morgen`, mompelt Paultje. `Kom morgen. Ik wil opname. morgen.` Ik zeg Paultje toe morgen weer te komen. Ook al kan ik hem niet vertellen dat ik iets voor hem doe.......