Het is een trend om als gestopte gebruiker je ervaringen als actief gebruiker op te schrijven. Wim Kieft heeft zijn verhaal net op papier staan en Javier Guzman vertelde woensdag dat hij nu ook een boek gaat schrijven. Een boek als afsluiting van zijn verhaal over zijn verslavingen. Daarna wil hij het er nooit meer over hebben.
Ik gok er op dat deze trend ook genoeg speelruimte biedt aan een bemoeizorger, die weliswaar aan de andere kant van het actief gebruiken staat, om ook een boek te schrijven. Als gebruiker ga je door diepen dalen, maar het is nooit saai. Het is leven tot op het bot, soms letterlijk. Voor een bemoeizorger gaat dit niet helemaal op want het bemoeizorger zijn speelt zich grotendeels binnen de werktijd af. Een gebruiker ben je 24 uur per dag. Zoveel weet ik er inmiddels wel van af.
