`Wat is de geboortedatum?`vroeg de vrouw nogmaals. Toen ik het jaartal herhaalde, klonk er toch nog enigszins geschrokken uit de mond van vrouw aan de andere kant van de telefoon: `Wat jong'.
Vierenvijftig is per definitie niet de leeftijd om je alarmeringssysteem op te zeggen omdat je in een verzorgingshuis gaat wonen.Het is de leeftijd om oma te worden, hopenlijk nog aan het werk en een rijk gevuld leven, zowel qua vriendschappen als in imaterieel opzicht. Voor Alice liep het leven dus anders.
Anders was noodzaak. Als kind probeerde Alice geluidloos te kauwen. Haar moeder hield er niet van als zij haar hoorde kauwen. Vaak zei ze niets tegen Alice. Haar vader was veel op pad en had een slechts een kleine rol in het gezinsleven. Hij was vertegenwoordiger van inseminatiemateriaal. Alice had ooit in een ondeugende bui een potje glijdmiddel uit zijn tas gehaald en had het kleverige spul gebruikt als plaksel op school. De schooljuf had het etiket gelezen toen ze de opstijgende geur opmerkelijk vond. Hevig geschrokken belde zij het huis van Alice. Moeder had de telefoon opgenomen en zij had zich geen raad geweten met de mededeling van de juf dat Alice glijmiddel van huis had meegenomen. Moeder voelde de gedachte van de juf prikken op haar huid. Zij maakte zich een voorstelling van het leven van haar en haar man dat geheel niet waar was.
